இருளும் குளிரும் சூழ்திருந்த
ஒரு இரவில் நீங்கள் வந்தீர்கள்.
உங்கள் நிபந்தனை அற்ற பேரன்பால்
அறையின் வெறுமையை நிரப்பீனீர்கள்..
வெப்பம் பரவியது.
கட்டற்ற கருணை வழிந்தது
உங்கள் கண்களிலிருந்து.
முடிவற்ற முத்தங்கள்.
சிவந்தது நடுநிசி வானும்.
என் சிறிய உதடுகளும்.
இந்த தீண்டல் இன்னும் வேண்டும்
எனும் பெருவெளியில் விட்டு விலகுகிறீர்கள்...
கடந்து சென்ற இரயிலின்
வேகத்தை உட்கொண்டு
இன்னும் அதிர்ந்து கொண்டிருக்கும்
தண்டவாளங்கள் நாம் இருவரும்.
என் பெண்மையோடு
சேர்த்து நான் உனக்கு தரும்
இன்னொரு விலை மதிப்பற்ற
பரிசு என் மௌனம்.